พลิ้วพรายพร่างพราว
เลื่อมเงารัดร้อยเรียงราย
จากรวงรังหม่อนไหม
ได้ซิ่นลายหงส์งามจับตา
ด้วยความมั่นหมาย
สิมีไผเห็นคุณค่า
หวังชีวิตอันอ่อนล้า
ได้เจอสักคนที่ดี
ไม่เพียงกลายกลับ
กลับกลายเลวร้ายยิ่งกว่า
ดั่งถูกพิพากษา
โทษจากฟ้าให้เป็นเช่นนี้
เขารุมทำร้าย
บ่มีผู้ไหนไยดี
เพียงเศษความหวังที่มี
ยังถูกเหยียบย่ำทำลาย
กรีดลงบนหัวใจว่าใครที่ทำให้ร้าวราน
จะจดจำไม่ว่าจะนานแค่ไหน
เลือดและรอยน้ำตา จะตามเธอทุกชาติไป
ทำกับฉัน ไว้อย่างไร ต้องเท่ากัน
ร่องรอยลวดลาย บ่มีสิ่งไหนมาแทน
นอกจากห้วงความแค้น เพื่อจะเฝ้ารอคอยวันนั้น
ทุกความเจ็บนี้ ต้องมีคนชดใช้มัน
เห็นเธอปวดใจเท่ากัน คือวันฉันตายตาหลับ
กรีดลงบนหัวใจว่าใครที่ทำให้ร้าวราน
จะจดจำไม่ว่าจะนานแค่ไหน
เลือดและรอยน้ำตา จะตามเธอทุกชาติไป
ทำกับฉัน ไว้อย่างไร ต้องเท่ากัน
ร่องรอยลวดลาย บ่มีสิ่งไหนมาแทน
นอกจากห้วงความแค้น เพื่อจะเฝ้ารอคอยวันนั้น
ทุกความเจ็บนี้ ต้องมีคนชดใช้มัน
เห็นเธอปวดใจเท่ากัน คือวันฉันตายตาหลับ
สาบานกับฟ้า ต้องมีคนชดใช้มัน
ใช้ชีวิตคืนให้ฉัน คือวันที่ตายตาหลับ